YABANCILAŞMA
Ömrümün sayfalarında yabancı satırlar dolaşıyor
Emanet kitaplar gibi /her bir söz/
Başkasına yakışıyor.
Tanıdık bir yüz
arıyorum sokakta
Bölük pörçük birkaç görüntü
Soluk ve renksiz kareler
Durdukça yabancılaştığım bu mahalleden giderken
Sahipsiz anılar bırakıyorum.
Dudakları kımıldıyor
komşunun
Belli ki bana bir şeyler söylüyor
Anlamsız bir denge içinde /sesler/
Uğultu hâlinde beynimi oyuyor.
Kimliği belirsiz
nesneler gibi
Düşüyor sözcükler
hayatıma
Dokunmadan,
ilişmeden
Bir yabancının
soğukluğuyla.
Keşkelerle kovsam diyorum
onca pişmanlığı
Vakitsiz yapılan
her eylem gibi
Külfeti bana
kalıyor.
Ayşe OKTAY (13 Nisan 2015)
