Sonsuz, duraksız yolculuğum var benim
Senli benli kavgalardan hiçlik kapılarına
Bağır bağır bağıran susuşlarım
var benim.
Patikalarda oluşan yara izlerini
Sevgiyle bir başına sarışım var benim
II.
Saatler ilerliyor ve
tabi zaman da
Zamanda yolculuk
başlıyor, sen sol yanımda
Vakitler sineye girseydi -ki hayaldir olur-
Sonsuz aşka imkân
doğardı.
Bekliyorum…
Şimdilik her şey
sanrı boyutunda.
III.
Gerçeklik ve kurmaca…
O, buralı değildir diyorlar.
Sorsalar göstereceğim.
Ben buralıyım, burayı bilmiyorlar.
Karışır sonunda ikisi de
Burayı gerçek/yalan sanıyorlar.
IV.
Ve sabahlar…
Hayatı tan vaktine sabitlemeli
Kuşlar göğsümde uyanmalı
Serinlik ve sonsuzluk hissi…
Tam söyleyecekken yutkunmalı
Hayat tan vaktinde ilerlemeli
V.
Coşkunun da bir sınırı vardır mı derler?
Yoruldum ben de inkâr edemem
Adımlarım çarpışır /bazen/
Birkaç damla heybemden dökerim.
Denizi kokusundan, ormanı kuytusundan
Seni belki kaçışımdan tanırım.
Yaşamadığım yılları üstündeki çizgiden…
VI.
Bana denizli evler yap
Her nefeste giden yılları çekeyim.
Unutsam şu geç kalmışlık hissini…
Unutalım.
Takvimsiz günlere merhaba, de
Diyelim…
VII.
Ayşe OKTAY
(23.41) ( 14 Ağustos 2018)
