Sırlı bohçalardan birer mendil taşıyor.
Basiretsiz bir nazarla işlediğim isimlerin baş harflerini
İri bedenli muhafızlar gibi diker önüme.
Seneler ve file çiçekleri…
Dikenli tel örgüler gibi
Sonsuzluk işareti yaparak ilerliyor.
Obsesif bir kimlik kazandırıyor gün be gün.
Yavaşça süzülüp kadifemsi yaprağında konaklama ihtiyacı
Ve hızlıca uzaklaşıp aldığın o kokuyu unutma telaşı.
Kim ölçebilir aradaki mesafeyi?
Ya minik bebeğin incinen telaşları?
 |
| file çiçekleri |
Büyütür de kaçamam.
İçli duruşu yaralarımı,
Büyülü kokusu sevdalarımı…
Tercihlerim hep aynı saksılarda dönüyor.
Odamın içinde kalabalıklar,
Ve her birine sinmiş kokular, kokular, kokular…
Bakır kovalı file
dallarının arasından
Hayal meyal ilk bakışmayı,
Kahramanları çoktan gitse de
O yaz günü duyduğum bayıltıcı kokuyu,
Satmadım hiçbir dünya malına.
Hâlâ en değerlim misk kokan sevda günlerim.
Gezegenim dünyaya ne kadar uzakta?
Yaklaşır da bulamam
Ümit edip emin olamam
Kararsız çiçekler dikerim
Kaybolmayı seçerim yine...
Bulunmam.
(17.00) (15.02.019)
Bulunmam.
blogunuzu yeni keşfettim ve sizi izlemeye aldım sizi de https://selenyldrm.blogspot.com/ bloguma bekliyorum :))
YanıtlaSil