Ah, kaygılarımda yanıldım.
Yanıldım hem de çok.
Kimse benim düşmanım değildi.
Kalbime bir ayna tutup gitti hepsi.
Kimse dostum değildi,
Minnet kırıntılarını öpüp gitti hepsi.
Anladım, anladım ...
Hayat koridorlarından geçerken
bazen sisli bir aynaya takılıyoruz.
bazen sisli bir aynaya takılıyoruz.
O ayna, o yol, o koridor bizim seçimimizdi.
Bazen bitmeyen dehlizlere yürüyoruz.
O karanlık bizim
eserimizdi.
Karmaşıktı bazen aynaların yüzü.
Işığını tam seçemiyordu.
Arada yönümü ona dönüyordum.
Anladım, oradan kendime bakıyordum.
Anladım, oradan kendime bakıyordum.
Ayşe OKTAY
01. 00
#yazargibiyim
