Soluksuz bir gece bu.
Sesler bölebilir filmi.
Odamın tavanında uçuşan
Silüetin gibi parçalanmış zaman.
Şuurumaltında dolaşan binlerce kehkeşan
Bilinmedik bir zafere çekiyor yolumu.
Acı yok /kimi
zaman/
Nefessiz de
aydınlanıyor insan.
Bir kral mezarıdır çocukluğum
Alameti bakışlarımda.
Bakışlarım irkiliyor kapı gıcırtısıyla.
Odalar var, her yerde insan,
Oralarda bize kalmamış mekân.
Bundan mı ki yurtsuzluğum?
Ellerimde eski
zaman kınaları.
Annemin sırrıdır: “Kadın nişansız(kına) olmaz.”
Ellerime bak
anne
Nişansız yola
çıkılmaz.
Avuçlarımda
pusulam
Ne yöne gitsem bin bir sokaklı çıkmaz.
Havsalamda mahşerî kalabalık,
Hepsinin suratında donmuş mağlubiyetler
Niyet ettim unutmaya!
Sonra dedim ki
Anılar atlı, umutlar
yaya!
(06. 03.2015)
(06. 03.2015)
Ayşe OKTAY (@yazargibiyim)