 |
| Temassız Geçiyorum Dünyadan |
Temassız geçiyorum dünyadan
Dokunulmamış
anılar götürüyorum avuçlarımda.
Sonu bilindik
hikâyeler yazıyorum gökkubbeye.
Akşam olunca
Küçük kahveli
kaçamaklara döküyorum içimi.
Kahve fincanlarının
dibinde biriktirdim heveslerimi.
Sinemdeki közlere
basıp geçecek cesareti yoktu kimsenin.
Vakti de
yoktu.
Sabrı da
yoktu.
Beklemedim ki
dinlenmeyi, anlaşılmayı…
Anlaşılmak gibi
bir derdim de yoktu.
Derin sessizliklere
sarılıyorum kimi vakitler.
Şalıma saklanıp
boşluğa dalmak da bir ihtiyaç oluveriyor.
Sessizliğin kopardığı
fırtınadan irkilerek kalktığım o anlarda
Kafamın içinde
atlı ordular çarpışır
Tutamam bedenimi
Sarsılırım eylemli
cümlelerin ağırlığından.
Bir inilti
dolanır dudaklarıma
Ağrılarıma sarılıp
uyuma ihtiyacı geliverir.
Soluklanacak
yer ararım.
Evrenin yuvarlağına
kondurduğum /sandalyem/
Sandalyem müzikli
ilkokul oyunlarında kapılmış olmalı.
O fırsatçı
çocuklara söyleyeceklerim var:
Yerimi dolduramayacak
dünya!
Kent ormanları
gibi
Hep vardım
bir yerlerde
Uzaktan izlediğimiz
görkemli koruluklar gibi
Soğuk ve
mesafeli çitler çektim bedenime.
İzin verdiğim
kadar görülebildi yeşilliklerim.
Serin ve
kuytu gölgeliklerim vardı.
Hazinemdi onlar.
Açamadım. Ayşe OKTAY (10 /08/ 2021 - 16 /08/2021)
#yazargibiyim #makaleseç
İnstagram: muhayyel_l
 |
| Yazar Gibiyim- şiir |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder