 |
| seni satırlara sakladım |
Her gün sana yeni satırlar yazıp her
gün yeniden siliyorum.
Seni
satırlara sakladım,
.
bulduğum yerden
.
kaybediyorum.
Bana ait olduğun tek yer burası.
Seni kalbimdeki evlerde oturtuyorum.
Hudutsuz bir kin duyuyorum sana.
Af yasası işlemiyor,
farklıyız nihayetinde.
Aramızda mevsim farkı var.
Ben kara kışla yaz oluyorum gün içinde
Sen hep ilkbaharsın.
Ayaz yememişsin
Kavrulmamışsın yaz sıcağında.
Senin dalların hep taze.
Benimkilerse fırtına sonrası ayakta kalma derdinde.
Derdimle
barışıyorum.
Bir umut sarıyor mecalsiz bedenimi.
Çok uzaklardan
sesin geliyor.
Bekle diyor.
Bekle, geçecek bu cahilliğim.
Deneyimlerime izin ver.
İzin veriyorum yemin ederim.
Seni öyle de seviyorum.
Seni tamamen özgür, seçimlerinle seviyorum.
Bensizliğini bile ve hatta
Başkasına bakan gözlerini seviyorum.
Benim olmadığım bir havayı soluduğunda
nefesini seviyorum.
Suskunluğunu, acımasızlığını,
korkularını, korkusuzluğumu…
Hiç doğmamışım gibi yaşamanı,
Ben hiç olmamışım, yaşamamışım gibi
aklından geçmeyişimi…
Gitmeden söylemek istediklerim var.
Hani her akşam ayak ucundaki masanın
başında bir şeyler yazan
Kırmızı elbiseli kızıl saçlı kız…
Her gün sana notlar bırakıyordu
Ve diyordu ki: Yanındayım, benimle
kal.
Bil istedim, o bendim.
Hani bazen daraldığında elin göğsüne
gidiyordu
Bilmiyordun ama
Ta uzaklardan kalbine dokunan bendim.
Güçlü olmayı seversin.
Güçsüz düştüğünde, kendini çaresizce
kanepeye bıraktığında
Seni bitkinken bile seven bendim.
Afili cümleler seni bağrıma işlemiyor
Ondandır, Şairliğim gitti elimden.
Artık şiir değil mektup yazıyorum (Zor olacak kabullenmek)
Şiiri şairlere bırakayım.
Ben mektuplar biriktireyim. ( 02.12)
(26 Mayıs 2018)
